مدح چشمان سیاه

بود ...

        شب ...

                 تاریک ...

بندبازی بر لبه گیسو به باد داده

                                       مواج

در کابوسی

              سراپا خون

                           می لرزد

                                      مست

                                             در گوشه یی

 

جسدم با تکان موج دریا

                              _ حلقه دار بر گردن

                                                        ... از جنس کش موی ...

                                                                                       می شد به هر سو

دهان باز

           در حال ادای آخرین کلام

                                          در مدح چشمان سیاه

                                                                    تو گشت 

 

                                                                                                                ۱۳۸۵/۸/۲۰