پدر کاریکاتور ایران درگذشت

فراموش کرده بودم... اما حالا می نویسم: 

 مردی که کاریکاتور را به معنا واقعی به مردم آموخت. رفت.  

اردشیر محصص، پنجشنبه‌شب در پی بیماری طولانی پارکینسون درگذشت. 

او در ۱۸ شهریور ۱۳۱۷ در رشت از پدر قاضی و مادری شاعر به دنیا آمد و در ۱۸ مهر ۱۳۸۷ در نیویورک در گذشت. 

او پس از گرفتن دیپلم ادبیات به طور هم‌ زمان در سه دانشکده فلسفه٬حقوق و هنرهای زیبا پذیرفته شد.

حقوق را انتخاب کرد.بعد از پایان تحصیلات به سال ۱۳۴۱ در کتابخانه یکی از وزارتخانه‌ها مشغول به کارشد.اما پس از اینکه در عرض یک سال‌ تمام‌ کتاب‌های آنجا را خواند و ‌ استعفا داد و برای همیشه‌ خود را وقف‌ طراحی کرد.
بعد از همکاری با کتاب هفته به سردبیری احمد شاملو به روزنامه کیهان رفت و برای صفحه هنر و اندیشه این روزنامه قلم زد. 

بسیاری از آثارش دارای تم سیاسی و اجتماعی است.او معتقد بود‌ که‌ در اکثر آثارش‌ در دهه‌ پنجاه‌ مسائلی مربوط‌ به‌ کشورهای جهان‌ سوم‌ همچون‌ گرسنگی، استعمار، تراکم‌ جمعیت‌، بیعدالتی و افزایش‌ سلاح‌ها و... به‌ چشم‌ می خورد. 

طی مسافرت های به پاریس و نیویورک بر تنوع کار خود افزود.تا اینکه برای همیشه در آمریکا ماند. 

در آنجا تعدادی طرح‌ برای روزنامه‌ نیویورک تایمز کشید.هم اکنون گنجینه ای از آثار او نزدیک به ۱۰۰ طرح در کتابخانه ملی آمریکا نگهداری می شود.
در سال ۲۰۰۶ میلادی، مجموعه آثار اردشیر محصص در موزه هنرهای مدرن نیویورک به نمایش گذاشته شد.اولین نمایشگاه او در آمریکا به سال ۱۳۵۴ در گالری گراهام نیویورک بر می گردد. 

محصص علاقه فراوانی به مینیاتور (مانی وار) های ایرانی و گراورهای قدیمی و نقاشی های عامیانه داشت.که با مشاهده طراحی هایش به این امر پی می بریم.او همواره در حال جمع آوری عکس های کهنه روزنامه ها بود و آثارش را بیشتر موارد ترکیبی از طرح های کتاب ها و عکس های قدیمی قاجاری بود.  

محصص علاقه خاصی به رابرت استاینبرگ داشت و همیشه او را می ستود.گر چه طنز آثار بوش٬ بروگل٬ دومیه٬ انسور٬ گویا٬ شاگال٬ پیکاسو٬ فلینی٬ بکت و یونسکو را بی نهایت دوست می داشت. 

                   یادش گرامی...