شاید در کشور ما به دلیل چارچوب ها و ساختار فرهنگی مان از گذشته کمتر به این موضوع فکر شده باشد.
خیلی خلاصه شروع کنیم و به به پایان برسانیم... سال گذشته را مرگ دیکتاتورها خواندند. امید است امسال را مرگ برده داری بنامیم. سالیان دراز از آغاز برده داری می گذرد. اما هنوز ریشه های آن در جهان باقی است. کودکانی که در معادن به شکل وحشناکی کار می کنند یا کارگرانی که در شرق آسیا چون مورچگانی بی ارزش در حال تکاپو اند. این ها بخش کوچکی از چرخه برده داری در جهان هستند. دولت های همچون چین و هند خود به تنهایی نماد برده داری اند. که بگذریم...
اگر در حد کلان به این موضوع بنگریم و رو راست باشیم اکثر کشور های جهان برده دولت های بزرگ استعماری اند که دیگر نیاز هم ندارند آن منطقه را از لحاظ فیزیکی اشغال کنند. آری جهان همچنان در عصر برده داری زندگی می کند...
بگذریم که در کشور ما به دلیل ساختار فرهنگی مان از گذشته تا حال کسی کمتر به این موضوع فکر شده است که: " مردان واقعی دختران را نمی خرد."