ساخته ی نجار

به تعجیل ساختت نجار

                         گر به کلام آیی

                                         چه گویی

                                                   نمی دانست

گفتی و جهان شد

از خاک درآمد مدهوش

به هزار رنگ آمیخت خود را

لیک ....

            ناگه دید بر کاغذی نقش

بر تو گشت پدید

                  نام دادیش آدم

باز نهان شد

                                                                       ۱۳۸۵/۹/۹